Αρχιμ. Παύλου Νικηταρά

Ο Γέροντας Αμφιλόχιος Μακρής

Από το βιβλίο «Ο γέροντας Αμφιλόχιος Μακρής. Μια σύγχρονη μορφή της Πάτμου», έκδοση Επτάλοφος, www.eptalofos.gr 

 

Ο Γέροντας προσευχόμενος 

( Ο Γέροντας κάνει προσευχή στην θέση της Μοναχής ). 

Ώ Αγία Ταπείνωση πόσο ψηλά ανεβάζεις αυτές τις ψυχές που έμαθαν να έχουν τον εαυτό τους πολύ χαμηλά. 

Ώ Ιησού μου, γέμισε την καρδιά μου απο φλογερή αγάπη και αγία ταπείνωση γιατί χωρίς αυτά ποτέ δε θα δώ και δε θα απολαύσω αυτά που ποθώ. Απο σήμερα Ιησού μου... η μικρή αυτή καρδιά ανήκει σε σένα, απο σήμερα ποτέ μην επιτρέψεις η ύπαρξη αυτή να σκεπαστεί και να βυθιστεί απο τα άγρια κύματα που διαρκώς της επιτίθονται. Αλλά, άν πάλι χαίρεσαι τη μικρή και αδύνατη καρδιά να βρίσκεται διαρκώς βυθισμένη ποτέ μην την λησμονήσεις και απομακρυνθείς απο αυτήν, αλλά σπεύδε ταχύτερα προς βοήθειά της. 

( Στραφείς προς την Μοναχήν Χ.) 

Αγάπησε τον Ένα για να σε αγαπήσουν όλοι. Θα σε αγαπούν όχι μόνο οι άνθρωποι, αλλά και αυτά τα άλογα ζώα, διότι εξερχομένη η Θεία Χάρη προς τα έξω ηλεκτρίζει και μαγνητίζει ό’τι βρεί μπροστά της. Αλλά όχι μόνο θα σε αγαπούν, θα σε σέβωνται κι’όλας διότι στο πρόσωπο το δικό σου θα εικονίζεται το αγνό παρθενικό πρόσωπο εκείνου που θα αγαπάς και θα λατρεύεις. 

( Σε κατάσταση προσευχής ) 

Ώ Θεία Αγάπη, πλατειά και ειρηνικά που κάνεις τον άνθρωπο ίσο με τους αγγέλους και αρεστό στο Θεό. Δέ θα παύσω ποτέ να δοξάζω και να υμνώ το Άγιο Όνομά Σου. Η μικρή και φλογερή καρδιά μου δε θα παύση ποτέ να ψάλλει ακατάπαυστα τα θεία ελέη σου. Διαρκώς να τρέφεται με το αιώνιο μάννα που εσύ θα χορηγείς. Θα βαδίζω προς Εσένα. Θα βρώ δρόμο δύσβατο, ανηφορικό, στενό, δε θα προτιμήσω το δρόμο τον πλατύ που φέρνει στην καταστροφή. Θα κουραστώ, θα πληγωθώ, θα τον ανέβω όμως γιατί το αποφάσισα. Θα φτάσω κοντά στον Αγαπημένο μου. Θα τον συναντήσω μπροστά στο βήμα το δικαστικό, περικυκλωμένο με χιλιάδες λευκοντημένους και στεφανωμένους αγίους αγγέλους και μάρτυρες. Θα γονατίσω απλά, παιδικά με φωνή θερμή θα φωνάξω. 

Ώ Ιησού... είσαι το φώς το άπλετο που φωτίζει και καθαρίζει την συνείδηση απο έργα σκοτεινά. Θερμαίνεις την καρδιά για να μπορεί να αγαπάει, να συμπάσχει, να θυσιάζεται, να προσφέρεται «θυσία ζώσα ευάρεστη τώ Θεώ». Εσύ είσαι που ανοίγεις νέους ορίζοντες στη σκέψη και της δίνεις τη δύναμη να πετάξει στο υπερπέραν, εκεί που το πνεύμα επαναπαύεται η καρδιά γλυκαίνεται και η ψυχή δροσίζεται απο την ουράνια θαλπωρή. Είσαι ο παρήγορος Ιησούς που συμπονεί τους θλιμμένους και συγκλονίζεις τις ψυχές και φέρνεις την πραγματική μετάνοια.

 

(Προς την Μοναχή) 

Παιδί μου, κράτα σφιχτά και δυνατά το σταυρό που θεληματικά σήκωσες μόνη σου. Αυτός θα σε φέρει σε ανώτερες σφαίρες, ουράνιες, θείες, θα συναντήσεις ακόμα τον Χριστό στον Σταυρό, στον ακανθωτό δρόμο που θα βαδίσεις. Ίσως να ματωθούν τα πόδια σου. Εσύ όμως μή σταματάς. Βάδιζε και θα φτάσεις. Βλέπε τη σημαία σου τι γράφει: «Χωρίς υποχωρήσεις». Άν οι σειρήνες του δρόμου σου σε γοητεύουν και σταματήσεις θα χάσεις το βραβείο σου. Εκεί που δεν υπάρχει αγώνας, δεν υπάρχει νίκη. Εάν δεν υπάρχει νίκη, δεν υπάρχει στέφανος. 

Ο Ιησούς σου φωνάζει «Ουδείς επιβαλών την χείρα αυτού επ’άροτρον και βλέπων εις τα οπίσω εύθετος εστίν εις την βασιλείαν των ουρανών». Βάδιζε λοιπόν για να φτάσεις το συντομώτερο κοντά Του.

 

(Προσεύχεται αντί της αγραμμάτου Μοναχής Χ.) 

Ώ Ιησού μου, αυτή την ώρα η ψυχή μου αισθάνεται φλογερό δεσμό για σένα. Κάνε με να με ποδοπατάνε σαν ένα κουκί της άμμου και κανένας πλέον ας μήν ενδιαφέρεται για μένα, γιατί θεληματικά παρώργισα την αγαθότητά σου και παρέδωσα τον εαυτό μου στα χέρια της απώλειας για να γίνω υπαίτιος της αιώνιας καταδίκης. Τώρα όμως ωθούμενη απο κάποια αόρατη δύναμη και με τη λεπτή πατρική αγάπη ζητώ επίμονα την μετάνοια. 

Ώ Κύριέ μου, δώσε μου ζήλο, μετάνοια και αγία κατάνυξη να φτάσω σε’σένα . Δώσε μου, ώστε τα πράγματα του κόσμου να φαίνωνται σε μένα παροδικά και μάταια. Δώσε μου μετάνοια για να βυθιστώ στο άπειρο πέλαγος της αγάπης σου. Δώσε μου, ώστε σαν διψασμένο ελάφι να ποθώ τα ήσυχα και διάφανα νερά της πηγής για να ξεδιψάσω τα φλογισμένα χείλια μου. 

Ώ Ιησού η μεγάλη σου λεπτότητα κάμπτει ακόμα και τις πιο σκληρές και αμετανόητες καρδιές και τις μετατρέπει σε σημείο αγιωσύνης, ώστε να γίνονται φωτεινά παραδείγματα. 

Ώ Ιησού μου, ποθώ να ζήσω μαζί σου, μαζί σου και μόνο μαζί σου... Ώ Ιησού μου... Δώσε μου την αγάπη σου σε σημείο...

 


Πίσω στα περιεχόμενα των Λόγων Διδαχής του Γέροντος Αμφιλοχίου

MYRIOBIBLOS HOME  |  TOP OF PAGE