Άβλιχος
Μικέλης
Εις τον παπα-Σκιαδά
Ευλογημένε μου, παπα-Σκιαδά,
σε βλέπω ως και τώρα, στά
γεράματα,
με την παλιά σου ευλάβεια
μπροστά,
πιστόνε πάντα στ' άγια
προστάμματα,
να βγαίνης κούτσι-κούτσι,
ξεσυρτά,
χωρίς να σε πειράζουν τα
σκοντάμματα,
ν' αγιάζης σαν και πρώτα ταχτικά
της χριστιανής την πόρτα και τα
πράμματα!
Και μου τονίζει, ως κ' έμέ, τή λύρα
η αμάραντή σου, δέσποτα,
αγιαστήρα!
