|
Καπετάν Τέλος Άγρας
(Σαράντης Αγαπηνός)
Από την ιστοσελίδα
του Δήμου Γαργαλιάνων
Στη νεώτερη ιστορία των Γαργαλιάνων και του έθνους μας ολόκληρου εξέχουσα μορφή προβάλλει ο νεαρός Γαργαλιανιώτης ανθυπολοχαγός και μακεδονομάχος αρχηγός Καπετάν Τέλος Άγρας (Σαράντης Αγαπηνός). Γεννήθηκε το έτος 1880 στο Ναύπλιο που υπηρετούσε τότε ο πατέρας του Ανδρέας ως πρωτοδίκης, ο οποίος και τον έγραψε αμέσως στο μητρώο του τότε δήμου Πλαταμώδους με αρ. 103 / 1880 ως δημότη της γενέτειρας αυτού και των προγόνων του.
Η μητέρα του, ήταν αδελφή του στρατηγού Ιωάν. Παπατσώνη. Ήταν ανθυπολοχαγός πεζικού εκ της σχολής των Ευελπίδων. Η πατριωτική του ψυχή δεν μπορούσε να υποφέρει την εθνική κατάπτωση, που ακολούθησε μετά την ήττα του 1897 και με ενθουσιασμό κατατάχθηκε στο μακεδονικό αγώνα ως οπλαρχηγός Βερμίου, με την επωνυμία Καπετάν Άγρας, και αφιέρωσε όλες του τις δυνάμεις στην καταπολέμηση του εκβουλγαρισμού των Ελληνικών πληθυσμών της Μακεδονίας, τον όποιο ενεργούσε συστηματικά το βουλγαρικό κομιτάτο με κάθε είδους τρομοκρατία. Τέλος δε θυσίασε και την ζωή του στην εκτέλεση του ιερού αυτού σκοπού. Μέσα στους πυκνούς και απάτητους καλαμώνες της λίμνης των Γιαννιτσών που ήταν ένα απέραντο τέλμα νοσογόνο, μέσα σε υγρές καλαμένιες καλύβες υπέφερε σκληρά δύο χρόνια από κακουχίες, στερήσεις, κινδύνους και ελώδεις πυρετούς, οι όποιοι τον ανάγκασαν να αποχωρήσει για κάποιο χρονικό διάστημα για να αναρρώσει. Έγινε ο τρόμος των βουλγάρων ανταρτών της Λίμνης και προστάτης των Ελληνικών χωριών, θρυλικός εις όλη την Μακεδονία για τα ηρωικά του κατορθώματα. Δυστυχώς, επεδίωξε φιλική συνεννόηση με τους Βουλγάρους αρχηγούς Κασάψεφ και Σλατάν, στους οποίους έδωσε εμπιστοσύνη και προσήλθε άοπλος με, ένα μόνον σύντροφο σε προκαθορισμένη εκ των προτέρων συνέντευξη στο Βλάδοβο. Συνελήφθη τότε άνανδρα κατά διαταγή αυτών από τους άνδρες τους και περιήχθη προς διαπόμπευση επί μία εβδομάδα στα βουλγαρικά χωριά της Έδεσσας και Καρατζόβας και τέλος απαγχονίσθηκε μαζί με τον σύντροφό του σε κλαδί καρυδιάς στο δρόμο μεταξύ Τεχόβου και Βλαδόβου. Ο τάφος του υπάρχει στο νεκροταφείο του Βλαδόβου, κενοτάφιο δε επί της Εγνατίας οδού στην είσοδο του Βλαδόβου. Μαρτύρησε την 3η Ιουνίου 1907 σε ηλικία μόλις 27 ετών. Η δράση του εξιστορείται λεπτομερώς στο ωραίο βιβλίο της Πηνελόπης Δέλτα "Τα μυστικά του Βάλτου". Η τόσο άνανδρη και κτηνώδης δολοφονία του, τόνωσε τον αντιβουλγαρικό μακεδονικό αγώνα και εξήγειρε μίσος άσβεστο κατά των Βουλγάρων σε όλο τον Ελληνισμό, κατέστησε δε και το όνομα του Καπετάν Άγρα πανελληνίως γνωστό. Τον εθνικό μας αυτόν ήρωα εξύμνησαν με ποιήματα τους, ο ονομαστός ποιητής Ζαχαρίας Παπαντωνίου και η κ. Μαρίκα Πίπιζα εκ Κων/πόλεως (Τριφυλιακό Ημερολόγιο 1908 σελ. 111).
Το χωριό Τέχοβο σε ανάμνηση του τραγικού θανάτου μετονομάσθηκε σε Καρυδιά και το χωριό Βλάδοβο όπου τάφηκε ο Καπετάν Άγρας μετονομάστηκε σε Άγρας.
|
|
|
